Kijk naar wat medewerkers doen, niet naar wat ze zeggen

In een tijd dat de vergrijzing zich daadwerkelijk laat gelden met als gevolg een overspannen arbeidsmarkt en het steeds moeilijker wordt voor organisaties om de kwaliteit van de dienstverlening op peil te houden, te groeien en plannen uitgevoerd te krijgen ligt de oplossing zeer waarschijnlijk onder uw neus. Dure campagnes om mensen te werven, in te werken, erachter komen dat de persoon toch niet helemaal voldoet, zzp-ers inhuren is wellicht te voorkomen als we bereid zijn op een andere manier naar het reeds aanwezige arbeidspotentieel te kijken. Uit onderzoek blijkt dat 63% van de HR-professionals ziet dat er teveel onbenut potentieel is in hun organisaties. Ook bij gemeenten wordt te weinig gekeken naar wat men aan potentieel in huis heeft want nog steeds 16% van de totale loonkosten wordt besteed aan extern ingehuurde krachten. Met tarieven tussen de €150 – €250 per uur excl. btw is het best de moeite om eens te kijken binnen de organisatie of daar niet wat te halen valt.

Er is hoop want onlangs werd bekend dat organisaties wat ruimer kijken naar wat ze echt nodig hebben aan competenties. Men kijkt nu meer naar vaardigheden dan naar opleidingen en dus lijkt men van de nood een deugd te maken. En dat is verstandig, sterker, iedereen zou dat moeten doen. Immers door te kijken naar wat mensen doen en niet naar wat ze zeggen (lees: blinkende cv’s en mooie praatjes) weet je pas echt wat iemand in zijn mars heeft en waardoor hij/zij gemotiveerd wordt en hoe je daar als organisatie gebruik van kan maken. Het is al langer bekend dat medewerkers nooit alleen maar vertrekken voor het geld of een leaseauto. Men wil uitdaging, erkenning, vrijheid, groei en autonomie in het uitvoeren van de taken. En als je dan ook nog cross-functioneel, dus tussen afdelingen, verbindingen legt is een oplossing voor de tekorten opeens zichtbaar en dichtbij. Een schone taak voor al die HR-professionals die naar dat onbenutte potentieel zitten te kijken: maak het zichtbaar en zet het in.

Waarheen waarvoor

Mensen maken een organisatie, immers zonder mensen is er niets. En een succesvolle organisatie beschouwt, als het goed is, de ontwikkeling van haar medewerkers als prioriteit no. 1. Immers zonder is er niets: geen groei, geen innovatie, geen rendement, geen toekomst.

Het is dus belangrijk om voortdurend te kijken of de doelen nog wel gehaald worden met de beschikbare competenties binnen de organisatie of dat er wat aan gedaan moet worden om klaar te zijn voor de toekomst. Een continu proces waar iedereen bij betrokken moet zijn.

Uit onderzoek blijkt echter een trend zichtbaar dat de regie over het up-to-date houden van kennis en vaardigheden steeds meer verschuift van de werkgever naar de medewerker zelf. Het is dus niet de organisatie maar de medewerker die bepaalt wat hij/zij nodig heeft. Dat lijkt mij een risicovolle ontwikkeling. Natuurlijk heeft de medewerker een verantwoordelijkheid zich een leven lang te blijven ontwikkelen maar zonder richting en prioriteit van het management loop je het risico dat als een medewerker zichzelf blijvend ontwikkelt het niet past bij de ambities van de organisatie. Bedrijven als Philips en Schiphol kunnen daarover meepraten. Maak er dus een gedeelde verantwoordelijkheid van en denk samen na waar het met de onderneming naar toegaat en wat daarvoor nodig is. Het zou toch vreselijk zijn dat je onverwachts geconfronteerd wordt met mensen met de verkeerde competenties? 

Maak er de “Prio Nummero Uno” van en rol de rode loper uit voor de HRD-professional en geef deze een prominente plek in het MT zodat de ambities ook door de juiste mensen kunnen worden gerealiseerd. Dat is beter en goedkoper dan allerlei noodverbanden te moeten aanleggen en hijgend achter de feiten aanlopen.

error

Enjoy this blog? Please spread the word :)

Follow by Email
LinkedIn
LinkedIn
Share
Instagram