Ik weet niet hoe het u is vergaan deze week maar ik had last van hoofdpijn. Ik ben niet zo’n medicijngebruiker en denk al snel dat lost het lijf zelf wel op. Maar het duurde aan en dus besloot ik een paracetamol te nemen. Ik pakte een nieuw doosje waar de bijsluiter nog in zat en las over de werking en bovenal over de bijwerkingen. Ik dacht nog dat kan niet veel zijn maar tot mijn verbazing zag ik toch wel wat verschijnselen die je je ergste vijand nog niet toewenst. En dan weet ik niet eens wat al die aandoeningen betekenen, niet fijn om te krijgen. We nemen zo’n pil eigenlijk zonder daarbij na te denken. Het is zo gewoon als een gekookt eitje bij het ontbijt. Ik noem er een paar die kunnen optreden: sedatie, depressie, verwardheid, hallucinaties, hoofdpijn, visusstoornissen, (draai)duizeligheid, afwijkingen in het bloedbeeld zoals agranulocytose, trombocytopenie, (trombocytopenische) purpura, leukopenie, neutropenie, hemolytische anemie, koorts, malaise en tremor.
Ik moest denken aan het festivalseizoen dat weer teneinde is en waar de bezoekers frank en vrij hebben kunnen losgaan en nu nog aan het nagenieten zijn van die heerlijke muziek, drank, leuke mensen en de pilletjes die daar onlosmakelijk bij genuttigd dienen te worden. Die pilletjes noemt men partydrugs. Het lijkt een verkoopslogan maar de naam suggereert dat er geen party een party is zonder drugs.
Nu is de gemiddelde bezoeker van een festival geëngageerd, algemeen ontwikkeld, leeft bewust, heeft interesse in cultuur, heeft de middelen (een festival is tegenwoordig best prijzig) en beschikt over een bepaalde mate van intelligentie.
Maar als het gaat over het innemen van een pilletje dat gemaakt wordt in een oude ranzige vervallen schuur, waar tot voor kort nog een paar honderd fokzeugen in te kleine hokken lagen te stinken, dan is dat eigenlijk wel ok. Maar ook de makers zijn niet door headhunters bij grote laboratoria en universiteiten weggelokt om dit spul te maken. Goed opgeleid met een zuiver moreel kompas die het wel zien zitten om de jeugd van tegenwoordig een onvergetelijke avond te bezorgen.
Zo weinig vertrouwen dat we hebben in “big pharma “zoveel vertrouwen hebben wij in deze criminelen die maar één belang hebben zoveel mogelijk geld te verdienen. Dat is ook wel de enige overeenkomst tussen beiden maar daar houdt het wel op.
Oud-minister Grapperhaus deed ooit de oproep om niet alleen de fabrikanten op te pakken maar evenzeer ook de consument te bewegen deze troep gewoon niet meer te gebruiken. Want als de vraag er niet meer is verdwijnt ook het aanbod, was zijn redenering. Misschien is het een idee om een bijsluiter bij die partydrugs te leveren als men na gebruik van die troep nog wel kan lezen te minste.
